Κατηγορηματικά κατά της απόκτησης του υπερσύγχρονου αμερικανικού μαχητικού από την Τουρκία τάσσονται στην ανάλυσή τους οι αναλυτές Βradley Bowman, διευθυντής του Κέντρου Στρατιωτικής και Πολιτικής Ισχύος στο Ίδρυμα για την Άμυνα των Δημοκρατιών (FDD) και Sinan Ciddi, συνεργάτης του FDD και διευθυντής του προγράμματος για την Τουρκία.

Με την ανάλυσή τους, στον απόηχο των δηλώσεων του Αμερικανού πρέσβη στην Άγκυρα, καλούν την κυβέρνηση Τραμπ και τα μέλη του Κογκρέσου να να σκεφτούν δύο φορές πριν υποστηρίξουν τη μεταφορά των F-35 στην Τουρκία για δύο λόγους: έναν πρακτικό και έναν ηθικό.

Πρακτικά, όπως εξηγούν, η απόκτηση των F-35 από την Τουρκία θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα οι εχθροί της Αμερικής να αποκτήσουν πληροφορίες σχετικά με το μαχητικό αεροσκάφος, οι οποίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να σκοτώσουν Αμερικανούς και συμμάχους των ΗΠΑ σε μελλοντικές συγκρούσεις.

Και ηθικά, επισημαίνεται η Τουρκία έχει ταχθεί στο πλευρό της Χαμάς μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου στο Ισραήλ - και είναι δίκαιο να αναρωτηθούμε αν θέλουμε μια τέτοια ηγεσία οπλισμένη με το κορυφαίο αεροσκάφος της Αμερικής.

Το F-35, ένα από τα πιο προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη στον κόσμο, διαθέτει εξελιγμένες δυνατότητες και αισθητήρες που το καθιστούν κεντρικό στοιχείο της αμερικανικής ασφάλειας και κάθε μελλοντικής σύγκρουσης των ΗΠΑ με την Κίνα, τη Ρωσία, το Ιράν ή τη Βόρεια Κορέα. Η Πολεμική Αεροπορία, το Ναυτικό και το Σώμα Πεζοναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών πετούν παραλλαγές του F-35 και περίπου 19 συμμαχικά έθνη πετούν ή προμηθεύονται σήμερα το F-35.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ερντογάν ήθελε το F-35 και βρισκόταν στη διαδικασία προμήθειάς του. Αλλά αφού παραμέρισε τις προσφορές των Ηνωμένων Πολιτειών να πουλήσει στην Άγκυρα το αμερικανικής κατασκευής σύστημα αεράμυνας και αντιπυραυλικής άμυνας Patriot, ο Ερντογάν αποφάσισε να προμηθευτεί το σύστημα αεράμυνας και αντιπυραυλικής άμυνας S-400 από τη Ρωσία, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών. Τελικά, η Ουάσινγκτον δεν είχε άλλη επιλογή από το να εκδιώξει την Τουρκία από το πρόγραμμα F-35 το 2019.

Επίσης, αναφέρουν πως ο λόγος για τον οποίο η κατοχή από την Τουρκία τόσο των S-400 όσο και των F-35 είναι επικίνδυνη είναι ότι τα δύο συστήματα που λειτουργούν σε τακτική εγγύτητα μεταξύ τους ή δικτυώνονται μεταξύ τους θα επέτρεπαν στη Μόσχα να αποκτήσει πολύτιμες πληροφορίες χρήσιμες για την κατάρριψη των F-35 που πετούν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί μας. Ο Ερντογάν θα μπορούσε είτε να δώσει τις πληροφορίες στη Μόσχα, είτε οι Ρώσοι στην Τουρκία θα μπορούσαν να αποκτήσουν τις πληροφορίες.

Αν αυτό φαίνεται τραβηγμένο, οι αναλυτές προτρέπουν την αμερικανική κυβέρνηση να σκεφτεί ότι η Ρωσία φέρεται να έστειλε στο Ιράν αμερικανικής κατασκευής πυραύλους Javelin και Stinger που συνελήφθησαν στην Ουκρανία, ώστε η Τεχεράνη να μελετήσει τα αμερικανικά συστήματα με σκοπό να τα νικήσει στη μάχη και/ή να τα αντιγράψει για τον ιρανικό στρατό.

Σημειώνουν πως ο Πούτιν έλαβε μεγάλη υποστήριξη από το Πεκίνο, την Τεχεράνη και την Πιονγκγιάνγκ για τον πόλεμό του στην Ουκρανία και διερωτώνται: Ποιος καλύτερος τρόπος για να ανταποδώσει ο Πούτιν τη χάρη από το να παρέχει στα άλλα τρία μέλη του «άξονα των επιτιθέμενων» πληροφορίες χρήσιμες για τον εντοπισμό, την παρακολούθηση και την κατάρριψη των F-35;

Το κύριο εμπόδιο στην προσπάθεια του Ερντογάν να αποκτήσει το F-35 είναι το τμήμα 1245 του νόμου για την εξουσιοδότηση της εθνικής άμυνας για το οικονομικό έτος 2020, το οποίο απαγορεύει τη μεταφορά των F-35 στην Τουρκία, εκτός εάν οι υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών πιστοποιήσουν εγγράφως σε βασικές επιτροπές του Κογκρέσου ότι η Τουρκία δεν «κατέχει» πλέον το σύστημα αεράμυνας και πυραυλικής άμυνας S-400, έχει δεσμευτεί να μην δεχθεί την παράδοση του συστήματος στο μέλλον και δεν έχει προμηθευτεί άλλο αμυντικό εξοπλισμό από το Κρεμλίνο που θα έθετε σε κίνδυνο τις δυνατότητες του F-35.

Οι υποστηρικτές του Ερντογάν στην Ουάσινγκτον είναι πιθανότατα πρόθυμοι να «ξεγελάσουν» την κυβέρνηση Τραμπ, ώστε να πιστέψει ότι η μεταφορά των F-35 είναι προς το αμερικανικό συμφέρον και να πείσουν το Κογκρέσο να αναθεωρήσει το άρθρο 1245. Το πρώτο θα μπορούσε να περιλαμβάνει μια κυνική πιστοποίηση προς το Κογκρέσο και το δεύτερο πιθανότατα συνεπάγεται την τροποποίηση του νόμου ώστε να διαγραφεί ή να αναθεωρηθεί αυτή η ενοχλητική λέξη «κατοχή» στο αμερικανικό δίκαιο, επιτρέποντας έτσι στην Τουρκία να διατηρήσει τους S-400 σε κάποια μορφή και να γίνει εκ νέου δεκτή στο πρόγραμμα F-35.

Εξάλλου, ο Ερντογάν, θέλοντας να μην αναστατώσει τον Πούτιν, έχει αντισταθεί στις εκκλήσεις προς την Τουρκία να μεταβιβάσει τους S-400 στις Ηνωμένες Πολιτείες ή στην Ουκρανία ή ακόμη και να τους στείλει πίσω στη Μόσχα.

Στην ίδια ανάλυση απευθύνεται η προειδοποίηση ότι το επόμενο διάστημα θα υπάρξει «καταιγίδα» από λόμπι του Ερντογάν στις ΗΠΑ που θα επικεντρωθεί στα μέλη του Κογκρέσου που ηγούνται των επιτροπών ενόπλων δυνάμεων και εξωτερικών σχέσεων, και τα οποία θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στο αποτέλεσμα. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι Sens. Roger Wicker (R-MS), Jack Reed (D-RI), James Risch (R-ID), και Jeanne Shaheen (D-NH), καθώς και οι Reps. Mike Rogers (R-AL), Adam Smith (D-WA), Brian Mast (R-FL) και Gregory Meeks (D-NY).

Παράλληλα, υπογραμμίζουν ότι ακόμη και αν ο νόμος τροποποιηθεί ή η Άγκυρα απαλλαγεί από όλους τους S-400, η Ουάσιγκτον δεν θα πρέπει να παράσχει στην Τουρκία τα F-35.

Αυτό για τους δύο αναλυτές οφείλεται στον χαρακτήρα και τις πράξεις της κυβέρνησης Ερντογάν.

Επισημαίνουν πως αφού η Χαμάς εξαπέλυσε τη φρικτή τρομοκρατική επίθεση στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023, θα περίμενε κανείς ότι ένας Αμερικανός σύμμαχος θα είχε τερματίσει τη φιλόξενη σχέση της Άγκυρας με την τρομοκρατική οργάνωση. Αντ' αυτού, επισημαίνουν, ο Ερντογάν αγκάλιασε ακόμη πιο στενά τη Χαμάς, συνεχίζοντας την πολιτική και οικονομική υποστήριξη σε μια τρομοκρατική ομάδα που έχει δολοφονήσει Αμερικανούς και τους έχει κρατήσει ομήρους και που είναι αφοσιωμένη στην καταστροφή του Ισραήλ.

Καταληκτικά, οι αναλυτές απευθύνονται στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων στην Ουάσιγκτον και τους καλούν πριν λάβουν οποιαδήποτε απόφαση να θέσουν στον εαυτό τους δύο ερωτήματα:

«Μπορούμε να εμπιστευτούμε τον Ερντογάν ότι θα διασφαλίσει ότι οι ευαίσθητες πληροφορίες που σχετίζονται με τα F-35 δεν θα βρουν το δρόμο τους προς τη Μόσχα, το Πεκίνο, την Τεχεράνη και την Πιονγκγιάνγκ;

Και θα έπρεπε ένας σύμμαχος της Χαμάς να έχει το πιο προηγμένο μαχητικό αεροσκάφος της Αμερικής;»