Στο περιβάλλον που διαμορφώνει ο πόλεμος στην Ουκρανία, στρατιωτικοί σχεδιαστές της Γερμανίας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, εκτιμώντας ότι οι πρόσφατες κυβερνοεπιθέσεις, τα σαμποτάζ και οι οργανωμένες εκστρατείες παραπληροφόρησης ενδέχεται να αποτελούν το προοίμιο ενός νέου πολέμου. Η προειδοποίηση αυτή περιλαμβάνεται σε εμπιστευτικό κυβερνητικό έγγραφο, το οποίο περιήλθε σε γνώση του Politico.

Το Επιχειρησιακό Σχέδιο για τη Γερμανία

Η συγκεκριμένη εκτίμηση αποτυπώνεται στο Επιχειρησιακό Σχέδιο για τη Γερμανία (OPLAN – Operation Plan Germany – Operation Deutschland), το οποίο περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο το Βερολίνο σκοπεύει να οργανώσει την άμυνα της γερμανικής επικράτειας σε περίπτωση μιας ευρείας σύγκρουσης του ΝΑΤΟ.

Ο σχεδιασμός αυτός αντανακλά μια ευρύτερη στρατηγική μετατόπιση της Γερμανίας, η οποία έχει αναλάβει κεντρικό ρόλο στη διοικητική μέριμνα και στον σχεδιασμό ενισχύσεων για τη Συμμαχία. Η αλλαγή αυτή συνδέεται άμεσα με το γεγονός ότι η Ρωσία εμφανίζεται ολοένα και πιο επιθετική απέναντι στις ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ, μετά τη γενικευμένη εισβολή του Κρεμλίνου στην Ουκρανία πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια.

Υβριδικός πόλεμος και στρατιωτική κλιμάκωση

Σύμφωνα με το έγγραφο, τα υβριδικά μέτρα «μπορούν ουσιαστικά να χρησιμεύσουν για την προετοιμασία μιας στρατιωτικής αντιπαράθεσης». Αντί να αντιμετωπίζονται οι κυβερνοεπιχειρήσεις και οι εκστρατείες επιρροής ως απλή παρασκηνιακή πίεση, το σχέδιο τις τοποθετεί στο επίκεντρο της λογικής της στρατιωτικής κλιμάκωσης.

Η προσέγγιση αυτή έχει άμεσες συνέπειες για τον ρόλο που σχεδιάζει να διαδραματίσει η Γερμανία σε μια μελλοντική σύγκρουση. Το OPLAN παρουσιάζει τη χώρα ως επιχειρησιακή βάση και βασικό διάδρομο διέλευσης για τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ, τα οποία θα μπορούσαν να δεχθούν πιέσεις από τα πρώτα στάδια μιας κρίσης, λόγω της θέσης της Γερμανίας ως κύριου κόμβου μετακίνησης και διατήρησης δυνάμεων.

Στόχος σε περίπτωση σύγκρουσης

Το έγγραφο των 24 σελίδων χαρακτηρίζεται ως η λεγόμενη «ελαφριά» έκδοση του σχεδίου, με στόχο τον συντονισμό πολιτικών και στρατιωτικών φορέων και τον σαφή καθορισμό του ρόλου της Γερμανίας ως κόμβου διέλευσης για τις συμμαχικές δυνάμεις.

Σε ένα σενάριο γενικευμένης σύγκρουσης, η Γερμανία θα μετατρεπόταν σε «προτεραιοποιημένο στόχο συμβατικών επιθέσεων με συστήματα όπλων μεγάλου βεληνεκούς», οι οποίες θα στρέφονταν τόσο κατά στρατιωτικών όσο και κατά πολιτικών υποδομών, όπως επισημαίνεται στο κείμενο.

Πέντε φάσεις κλιμάκωσης

Το OPLAN περιγράφει ένα μοντέλο κλιμάκωσης πέντε φάσεων, που εκτείνεται από την έγκαιρη ανίχνευση και αποτροπή απειλών έως την εθνική άμυνα, τη συλλογική άμυνα του ΝΑΤΟ και, τέλος, την ανάκαμψη μετά τη σύγκρουση. Σύμφωνα με το έγγραφο, η Γερμανία βρίσκεται σήμερα στην πρώτη φάση, με έμφαση στη διαμόρφωση κοινής εικόνας απειλών, στον διακυβερνητικό συντονισμό και στην προετοιμασία μέτρων υλικοτεχνικής υποστήριξης και προστασίας.

Διευρυμένος ρόλος των εγχώριων δυνάμεων

Το σχέδιο αποδίδει επίσης σημαντικά ενισχυμένο ρόλο στις εγχώριες στρατιωτικές δυνάμεις. Οι μονάδες εσωτερικής ασφάλειας καλούνται να προστατεύσουν κρίσιμες υποδομές, να διασφαλίσουν την ασφαλή μετακίνηση στρατευμάτων σε ολόκληρη τη γερμανική επικράτεια και να υποστηρίξουν τη διατήρηση των κρατικών λειτουργιών, την ώρα που οι μάχιμες δυνάμεις θα αναπτύσσονται εκτός συνόρων.

Παράλληλα, οι πολιτικές δομές θεωρούνται απαραίτητες για τη στρατιωτική επιτυχία. Δίκτυα μεταφορών, ενεργειακός εφοδιασμός, υπηρεσίες υγείας και ιδιώτες εργολάβοι αναφέρονται επανειλημμένα ως κρίσιμοι παράγοντες, με το έγγραφο να τονίζει ότι «πολυάριθμες εργασίες απαιτούν πολιτική υποστήριξη», χωρίς την οποία το σχέδιο δεν μπορεί να υλοποιηθεί.

Επιβεβαίωση των σεναρίων στην πράξη

Τους τελευταίους μήνες, η Γερμανία και οι σύμμαχοί της έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με μια συνεχή ροή υβριδικών επιθέσεων, οι οποίες αντανακλούν τα σενάρια που περιγράφονται στο OPLAN.

Οι ομοσπονδιακές αρχές καταγράφουν αυξανόμενη ρωσική κατασκοπεία, κυβερνοεπιθέσεις και επιχειρήσεις παραπληροφόρησης, με στόχο πολιτικούς θεσμούς, κρίσιμες υποδομές και την κοινή γνώμη. Ο υπουργός Εσωτερικών, Αλεξάντερ Ντόμπριντ, έχει χαρακτηρίσει τη Γερμανία «καθημερινό στόχο υβριδικού πολέμου», υπογραμμίζοντας τη σοβαρότητα της απειλής.