Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι απλώς μια δοκιμασία θέλησης μεταξύ Κιέβου και Μόσχας. Είναι μια προεπισκόπηση του πώς θα διεξαχθούν οι μελλοντικοί πόλεμοι. Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, η φθηνή ρομποτική, η τεχνητή νοημοσύνη και ο ηλεκτρονικός πόλεμος δεν είναι πλέον δευτερεύοντα. Είναι το κύριο γεγονός.
Την 1η Ιουνίου, μη επανδρωμένα αεροσκάφη που λειτουργούσαν από την Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας (SBU) κατέστρεψαν πάνω από 40 στρατηγικά βομβαρδιστικά και μεταγωγικά αεροσκάφη βαθιά μέσα στη Ρωσία, μια απώλεια συγκρίσιμη με τη βύθιση του ρωσικού στόλου το 1905, με δυνητικά σοβαρές πολιτικές συνέπειες για τον Πούτιν και τον στενό του κύκλο. Η Ουκρανία δεν επιβιώνει απλώς, αλλά γράφει και το σενάριο για τον πόλεμο του 21ου αιώνα.
Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να παραμείνουν μπροστά από τους αντιπάλους τους, πρέπει να σταματήσουν να παρακολουθούν από το περιθώριο και να προσαρμοστούν τώρα.
Ας είμαστε ειλικρινείς: η Ουκρανία κάνει αυτό για το οποίο το αμυντικό κατεστημένο των ΗΠΑ μόνο μιλάει. Καινοτομεί στο πεδίο της μάχης με ταχύτητα που το Πεντάγωνο δεν μπορεί να φτάσει. Και το κάνει υπό πίεση.
Η Ουκρανία καινοτομεί στον πόλεμο με μη επανδρωμένα αεροσκάφη
Τα τελευταία τρία χρόνια, η Ουκρανία έχει γίνει ένα εργαστήριο πολέμου για στρατιωτική τεχνολογία χαμηλού κόστους και υψηλού αντίκτυπου. Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη πρώτου προσώπου (FPV), που συχνά συναρμολογούνται σε γκαράζ και αναπτύσσονται μέσα σε λίγες μέρες, καταστρέφουν τώρα άρματα μάχης και θέσεις διοίκησης για μόλις μερικές εκατοντάδες δολάρια το καθένα. Τα θαλάσσια μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν αναγκάσει τον ρωσικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας να υποχωρήσει από την Κριμαία σε ασφαλέστερα λιμάνια.
Σε μια ιστορική πρωτιά, ένα ρομποτικό πολεμικό σκάφος κατέρριψε ακόμη και ένα ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος Su-30. Επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη μεγάλης εμβέλειας έχουν πλήξει διυλιστήρια πετρελαίου, μειώνοντας τη ρωσική παραγωγή έως και 900.000 βαρέλια την ημέρα. Εν τω μεταξύ, χιλιάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη καμικάζι αντισταθμίζουν τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και πυροβολικό.
Πόλεμος Ουκρανία: Οι Ρώσοι απέχουν μόνο 25 χιλιόμετρα από την πόλη του Σούμι
Η Αμερική υστερεί όχι μόνο στα μη επανδρωμένα συστήματα αλλά και στον ηλεκτρονικό πόλεμο, στον αυτοματισμό του πεδίου μάχης και στην ικανότητα γρήγορης προσαρμογής σε συνθήκες μάχης σε πραγματικό χρόνο. Αυτά τα κενά αποτελούν στρατηγικά μειονεκτήματα.
Ο στρατηγός Βαλέριι Ζαλούζνι , πρώην αρχιστράτηγος της Ουκρανίας και νυν πρέσβης στο Ηνωμένο Βασίλειο, το έθεσε ξεκάθαρα: η πλευρά που θα κατακτήσει τα drones και τον ραδιοηλεκτρονικό πόλεμο θα νικήσει. Αυτή δεν είναι απλώς μια δήλωση για αυτόν τον πόλεμο. Είναι μια προειδοποίηση για τον επόμενο.
Πώς μπορούν οι Ηνωμένες Πολιτείες να εκσυγχρονίσουν τον στρατό τους;
Καταρχάς, η Αμερική πρέπει να σταματήσει να βλέπει την Ουκρανία απλώς ως αποδέκτη βοήθειας. Η Ουκρανία είναι εταίρος και αναμφισβήτητα μια απαράμιλλη πηγή καινοτομίας που έχει δοκιμαστεί στο πεδίο της μάχης. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να κινηθούν τώρα για να ενσωματώσουν τις ουκρανικές νεοσύστατες επιχειρήσεις στον τομέα της άμυνας και την εμπειρία τους από τον πόλεμο στο στρατιωτικοβιομηχανικό οικοσύστημα τους.
Οι Ουκρανοί έχουν ήδη προτείνει ένα μέσο: τη χρήση του Οργανισμού Διεθνούς Χρηματοδότησης Ανάπτυξης (DFC) των ΗΠΑ για επενδύσεις σε συμπαραγωγή στον τομέα της άμυνας. Είναι μια έξυπνη πολιτική. Δίνει στην Ουκρανία χρηματοδότηση και νομιμοποίηση. Παρέχει στις ΗΠΑ πρόσβαση σε αποδεδειγμένες τεχνολογίες, από UAV και θαλάσσια drones έως ρομποτικές πλατφόρμες χαμηλού κόστους και τεχνητή νοημοσύνη έτοιμη για χρήση στο πεδίο.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ χρειάζονται μια ευρύτερη, πιο συστηματική προσέγγιση: πρέπει να δημιουργήσουν ουκρανικούς τεχνολογικούς κόμβους στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, ώστε να επιτρέψουν στους Αμερικανούς κατασκευαστές και επενδυτές να συνεργαστούν άμεσα με Ουκρανούς σχεδιαστές και μηχανικούς, οι οποίοι αναπτύσσουν λύσεις πεδίου μάχης σε πραγματικό χρόνο. Αυτή η προσέγγιση θα τους φέρει πιο κοντά στην Εθνική Τεχνολογική και Βιομηχανική Βάση. Αυτοί οι τεχνολογικοί κόμβοι θα επιτρέψουν στις ουκρανικές νεοσύστατες επιχειρήσεις να συνεργαστούν απευθείας με δυτικούς κατασκευαστές, επενδυτές και ερευνητικά εργαστήρια.
Οι ΗΠΑ πρέπει να μειώσουν τη γραφειοκρατία. Ο κύκλος καινοτομίας της Ουκρανίας κινείται γρήγορα επειδή δεν είναι βαλτωμένος από γραφειοκρατία. Οι έλεγχοι εξαγωγών και οι κανόνες μεταφοράς τεχνολογίας των ΗΠΑ δημιουργήθηκαν για μια διαφορετική εποχή. Οι ΗΠΑ πρέπει να ανταποκριθούν στην ταχύτητα της Ουκρανίας, ενημερώνοντας τον τρόπο με τον οποίο χειρίζονται την τεχνολογία που σχετίζεται με το πεδίο της μάχης και τα εργαλεία διπλής χρήσης.
Ρωσικό drone χτύπησε σπίτι στο Πριλούκι της Ουκρανίας: Σκοτώθηκαν η σύζυγος, η κόρη και το εγγόνι του αρχηγού της πυροσβεστικής που έψαχνε στα συντρίμμια
Διευκόλυνση της οριζόντιας συνεργασίας· από στρατό σε στρατό, από μηχανικό σε μηχανικό, από εταιρεία σε εταιρεία. Δημιουργία άμεσων καναλιών επικοινωνίας. Αφήστε την Εθνική Ένωση Βιομηχανιών Άμυνας (NDIA) και την Ένωση του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών (AUSA) να συνεργαστούν άμεσα με την ουκρανική στρατιωτική και αμυντική βιομηχανία. Οργανώστε στρογγυλές τράπεζες «διδαγμάτων που αντλήθηκαν» που θα φέρουν σε επαφή στρατιωτικό προσωπικό, σχεδιαστές και κατασκευαστές. Επίσης, δημιουργήστε μια πλατφόρμα ελέγχου για πολλά υποσχόμενα ουκρανικά σχέδια. Οι Ουκρανοί είναι πρόθυμοι να μοιραστούν όσα έχουν μάθει. Θα πρέπει να είμαστε εξίσου πρόθυμοι να ακούσουμε.
Η συνεργασία με την Ουκρανία θα δώσει στις Ηνωμένες Πολιτείες μεγαλύτερη εθνική ασφάλεια
Δεν πρόκειται μόνο για την Ουκρανία· πρόκειται για το ενδιαφέρον, το ενδιαφέρον της Αμερικής για μια ευρύτερη εικόνα ασφάλειας που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη καθημερινά.
Η αυξανόμενη στρατιωτική συνεργασία της Ρωσίας με το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα, σε συνδυασμό με τη σύσφιξη των σχέσεών της με την Κίνα, επιταχύνει ήδη τα προγράμματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών και ηλεκτρονικού οπλισμού (ΗΒ). Αυτά τα καθεστώτα μαθαίνουν το ένα από το άλλο. Ιδού η σκληρή αλήθεια: Η Κίνα θα το κάνει αν η Αμερική δεν μάθει από την Ουκρανία. Ήδη μαθαίνει. Κινεζικής κατασκευής εξαρτήματα βρίσκονται παντού στο πεδίο της μάχης και από τις δύο πλευρές. Και το Πεκίνο βλέπει τον πόλεμο της Ουκρανίας ως μια δοκιμασία για την Ταϊβάν.
Ο πρόεδρος Τραμπ δήλωσε πρόσφατα στην ομιλία του στο Γουέστ Πόιντ ότι ο αμερικανικός στρατός μελετά τον πόλεμο με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Ουκρανία. Αυτή είναι μια αρχή. Αλλά η μάθηση δεν είναι το ίδιο με την πράξη. Αν περιμένουμε το Πεντάγωνο να αφομοιώσει μαθήματα ενώ η Ουκρανία καίγεται αργά, θα χάσουμε το περιθώριο να δράσουμε αποφασιστικά.
Μια βαθύτερη αμυντική συνεργασία ΗΠΑ-Ουκρανίας δεν απαιτεί την αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων στο μέτωπο και δεν σημαίνει ατελείωτη χρηματοδότηση. Εάν η Ουκρανία μπορεί να καινοτομήσει σε ένα στρατηγικό αδιέξοδο ενάντια στον λεγόμενο δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στον κόσμο, φανταστείτε τι θα μπορούσαν να επιτύχουν οι ΗΠΑ ενσωματώνοντας και κλιμακώνοντας αυτές τις ίδιες δυνατότητες.
Ο πόλεμος της Ουκρανίας δεν είναι πόλεμος της Αμερικής, αλλά είναι η προειδοποίηση της Αμερικής. Το έχουμε ξαναζήσει αυτό. Ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος ήταν ένα πεδίο δοκιμών για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και η Ουκρανία είναι τώρα το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης.
Αν χάσουμε αυτή τη στιγμή, δεν θα έχουμε άλλη.
