Σε ανάρτηση στο Χ ο Κύριος Ιράν Αχμέτ Αλή, εξέφρασε την υπερηφάνεια του που ο υιός του  αποφοίτησε ως Δόκιμος Αξιωματικός του Στρατού, με ειδική αναφορά στην καταγωγή του ως Έλληνας Πομάκος της Θράκης, σε πείσμα κάποιων στην ευαίσθητη αυτή περιοχή, που θεωρούν ως μητέρα-πατρίδα τους την Τουρκία του Ερντογάν.

“Ως πατέρας , ως Θρακιώτης, ως Έλληνας Πομάκος μουσουλμάνος μεγάλωσα το γιο μου ώστε να εκτιμά και να αγαπά την Πατρίδα , τον έστειλα πολεμικές τέχνες να είναι έτοιμος γι αυτή την στιγμή! Ζητω ο ελληνικός στρατός Ζητώ η Ελλάδα ! Είμαι περήφανος!”, έγραψε ο ίδιος και εκφράζουμε τα συγχαρητήρια τόσο για Δόκιμο υιό του, όσο και για τον ίδιο που τον μεγάλωσε με αυτές τις αρχές.

Ακόμα και η φωτογραφία με την ελληνική σημαία με τον κύριο Αχμέντ Αλί και τον Δόκιμο υιό του έχει την δική  της ξεχωριστή σημασία για όσους επιδιώκουν δυσαρμονία στην Θράκη μας.  

Ποιοι είναι οι Έλληνες Πομάκοι 

Οι Πομάκοι είναι Έλληνες πολίτες με πολύ μεγάλη ιστορία στην περιοχή της Θράκης, όπως και οι υπόλοιποι  Μουσουλμάνοι της περιοχής, οι οποίοι ζουν αρμονικά με τους υπόλοιπους Χριστιανούς.

Ακόμα και οι Βούλγαροι που τόσες επιθετικές προσπάθειες έχουν κάνει διαχρονικά στην Θράκη μας, για να την υφαρπάξουν, παραδέχονται ότι οι Πομάκοι είναι ελληνικό φύλο.

Το αποκαλούμενο «Μακεδονικό Επιστημονικό Ινστιτούτο», με έδρα τη Σόφια, είχε επισημάνει παλαιότερα ότι η ανακήρυξή των Πομάκων ως «ανεξάρτητης “εθνοτικής ομάδας» είχε ως στόχο την αφομοίωσή τους.   

Η Θράκη ως μια πολυπολιτισμική περιοχή έχοντας σε πρώτο πλάνο, κατά κύριο λόγο τις δυο θρησκείες, βρίσκεται πάντα στο στόχαστρο πολιτικών συζητήσεων, εθνικών διεκδικήσεων και διαφωνιών, που καταλήγουν τελικά με τον τρόπο τους, να καταπιέζουν τις ζωές των κατοίκων, όπως οι Πομάκοι.

Η Ελλάδα ξεκάθαρα, λόγω πολιτικών του παρελθόντος, άφησε μετέωρους τους Έλληνες Πομάκους, τη στιγμή που η Τουρκία κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια να τους εκτουρκίσει, κερδίζοντας παράλληλα μαζί με αυτούς και τα κομμάτια της ελληνικής γης που κατοικούν.

Κατά του ψευτομουφτή Ξάνθης τάσσονται οι Πομάκοι

Σε πολλά οδοιπορικά στην Θράκη, έχει καταγραφεί η ανησυχία των κατοίκων για το μέλλον τους, συμπεριλαμβανομένων των Πομάκων, σε όλα ότι αφορούν την υπόγεια και ύποπτη δράση της Τουρκίας στην περιοχή.

Στα Πομακοχώρια οι Έλληνες κάτοικοι της περιοχής, ζουν σε ένα δικό τους ήσυχο κόσμο, έχοντας όμως και αυτοί τα προβλήματα της καθημερινότητας που καλούνται να αντιμετωπίσουν , όπως και οι υπόλοιποι συντοπίτες τους Χριστιανοί με την καθημερινότητα.

Σήμερα στα Πομακοχώρια, από τα Μάνταινα, την Γλαύκη, τον Κένταυρο από τον Εχίνο ως και τις Θέρμες, οι Πομάκοι γράφουν τη δική τους ιστορία.

Πολλοί  υψώνουν το ανάστημά τους βροντοφωνάζοντας ότι είναι Έλληνες και δε μπορεί κανείς να τους αλλάξει την εθνικότητα, ενώ άλλοι σιωπούν, αφού πιθανόν έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν τη γραμμή που επιβάλει το Τουρκικό προξενείο που έχει ως στόχο τους τον εκτουρκισμό των Πομάκων και των Ρομά, αναζητώντας ερείσματα για να παρεμβαίνει προς την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση.

Την ίδια ώρα, τα χωριά των Πομάκων βρίσκονται στο στόχαστρο της «αδηφάγου» εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, και είναι κατανοητό ότι τα πράγματα είναι δύσκολα.

Υπάρχουν άνθρωποι φτωχοί, που δέχονται επιρροές και εκστρατείες ενημέρωσης από το τουρκικό προξενείο για να  εκτουρκιστούν, χωρίς αποτέλεσμα.

Περιστατικά με διάφορα τερτίπια σε συνδυασμό με τον προσηλυτισμό μέσω των ιμάμηδων είναι οι μέθοδοι των ειδικών της Άγκυρας στην περιοχή.

Οι Πομάκοι ζουν μόνο από τους καρπούς της γης τους και αυτό είναι ο καπνός που καλλιεργείται σε όλα τα χωριά με δυσκολία λόγω της έλλειψης του νερού.

Στα Πομακοχώρια  οι άνθρωποι  προσπαθούν να προστατεύσουν την ταυτότητά τους και μιλούν ελεύθερα την γλώσσα τους ενώ στα σχολεία τους διδάσκονται τουρκικά και ελληνικά.

Η χριστιανική παρουσία  έχει μειωθεί στα χωριά της Ροδόπης, στο δήμο Ιάσμου της Κομοτηνής που πλέον οι μουσουλμάνοι είναι περισσότεροι, όμως οι πνευματικοί ηγέτες των ορθοδόξων μητροπόλεων της περιοχής συνεχίζουν το έργο τους αλλά και την δραστηριότητά τους για την καλή συμβίωση των θρησκευτικών ομάδων. 

Όπως άλλωστε μαρτυρούν όλοι, η συμβίωση των δύο θρησκειών γίνεται ειρηνικά όταν δεν παρεμβαίνουν εξωτερικοί παράγοντες με πολιτικές βλέψεις.