Η Κίνα, με περισσότερους από 1,1 δισεκατομμύρια χρήστες διαδικτύου και ένα αχανές δίκτυο καμερών αναγνώρισης προσώπου που παρακολουθούν κάθε κίνηση, χτίζει μια ψηφιακή αυτοκρατορία που απειλεί να αλλάξει την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων.
Τα δεδομένα, αυτός ο αόρατος χρυσός της σύγχρονης εποχής, συλλέγονται αδιάκοπα, τροφοδοτώντας ένα σύστημα που συνδυάζει πρωτοφανή τεχνολογική ισχύ με δυστοπικό έλεγχο. Όπως προειδοποιεί ο Economist , η Κίνα δεν περιορίζεται στην ποσότητα των δεδομένων, αλλά τα μετατρέπει σε όπλο εθνικής στρατηγικής, τρομάζοντας δημοκρατίες και εγείροντας φόβους για έναν κόσμο όπου η ιδιωτικότητα και η ελευθερία γίνονται παρελθόν.
Το καλοκαίρι του 2025 απειλεί να γίνει οικονομικός εφιάλτης! Δασμοί, χρέος και πληθωρισμός θα φέρουν τον κόσμο στο χείλος της καταστροφής
Το Όραμα του Σι: Ένα Καθεστώς Παντοδυναμίας
Ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ έχει αναγορεύσει τα δεδομένα σε «θεμελιώδη πόρο» με «επαναστατική επίδραση» στον διεθνή ανταγωνισμό. Στην Κίνα, τα δεδομένα δεν είναι απλώς εργαλείο – είναι ο πυρήνας της οικονομικής πολιτικής και της εθνικής ασφάλειας.
Από το 2021, η χώρα κινείται μακριά από τις δυτικές προσεγγίσεις, όπως το GDPR, υιοθετώντας ένα μοντέλο απόλυτου κρατικού ελέγχου. Από τις 15 Ιουλίου 2025, ένα νέο ψηφιακό δελτίο ταυτότητας θα επιτρέψει στις αρχές να παρακολουθούν κάθε κίνηση των πολιτών στο διαδίκτυο, από τις εφαρμογές που χρησιμοποιούν μέχρι το ιστορικό τους, ενώ οι ιδιωτικές πλατφόρμες θα χάσουν κάθε πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα όπως αναφέρει το Economist,.
Το κράτος, κρατώντας τα κλειδιά αυτού του συστήματος, μετατρέπεται σε έναν ολοκληρωτικό «Μεγάλο Αδελφό», ικανό να γνωρίζει τα πάντα για όλους.
Ο Εθνικός Ωκεανός Δεδομένων: Ισχύς και Κίνδυνος
Το όραμα του Πεκίνου είναι τρομακτικό στην κλίμακά του: ένας «εθνικός ωκεανός δεδομένων» που θα καλύπτει κάθε πτυχή της ζωής – από την κατανάλωση και τη βιομηχανία μέχρι τις κρατικές λειτουργίες . Οι κρατικές επιχειρήσεις καταγράφουν τα δεδομένα τους ως περιουσιακά στοιχεία, τα οποία θα ανταλλάσσονται σε ειδικά χρηματιστήρια δεδομένων, ενώ νέοι κανονισμοί, που τέθηκαν σε ισχύ στις 3 Ιουνίου, υποχρεώνουν τη διασύνδεση όλων των κυβερνητικών βάσεων .
Αυτό το σύστημα υπόσχεται τεράστια πλεονεκτήματα: μείωση του κόστους για νεοφυείς επιχειρήσεις και πρωτοπορία στην εκπαίδευση αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης, δίνοντας στην Κίνα προβάδισμα στην παγκόσμια τεχνολογική κούρσα.Ωστόσο, οι κίνδυνοι είναι εξίσου τρομακτικοί. Η Κίνα έχει ιστορικό αποτυχιών στη διαχείριση δεδομένων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την κυβερνοεπίθεση που κόστισε στην αστυνομία της Σανγκάης 1 δισ. αρχεία
Επιπλέον, η απομάκρυνση των δεδομένων από τις ιδιωτικές εταιρείες απειλεί να πνίξει την καινοτομία, μειώνοντας τα κέρδη και τα κίνητρα για ανάπτυξη. Το χειρότερο, όμως, είναι η προοπτική ενός συστήματος που επιτρέπει στο κράτος να ελέγχει κάθε πτυχή της ζωής των πολιτών, καταργώντας την ιδιωτικότητα και δημιουργώντας έναν κόσμο όπου η ελευθερία γίνεται κενή λέξη.
Μια Παγκόσμια Απειλή
Η άνοδος της Κίνας ως υπερδύναμη δεδομένων τρομάζει τις δημοκρατίες. Ενώ οι ΗΠΑ εξετάζουν τη συνεργασία με την Palantir για τη διαχείριση κρατικών βάσεων και η Ευρώπη επανεξετάζει το GDPR, η Κίνα, απαλλαγμένη από περιορισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κινείται με ταχύτητα προς ένα δυστοπικό μέλλον (Economist,). Αν το Πεκίνο αποδείξει τη χρηματική αξία του «εθνικού ωκεανού δεδομένων», το μοντέλο του δεν θα αποτελεί μόνο οικονομική πρόκληση, αλλά και πολιτικό πειρασμό για χώρες που μπορεί να μιμηθούν την προσέγγισή του. Οι δημοκρατίες, παγιδευμένες μεταξύ αποδοτικότητας και προστασίας δικαιωμάτων, παρακολουθούν με φόβο την Κίνα να χτίζει έναν κόσμο όπου τα δεδομένα δεν είναι απλώς δύναμη, αλλά απόλυτος έλεγχος.
