Η Αγία Μαρίνα, γνωστή στη Δυτική Εκκλησία ως Αγία Μαργαρίτα της Αντιόχειας, ήταν Μικρασιάτισσα Χριστιανή αγία και μάρτυρας που έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στη Μικρά Ασία. Συχνά συγχέεται με την Αγία Πελαγία, καθώς το όνομα «Μαρίνα» θεωρείται λατινικό αντίστοιχο του ελληνικού «Πελαγία». Ωστόσο, πρόκειται για δύο διαφορετικές μορφές: η Αγία Μαρίνα καταγόταν από την Αντιόχεια της Πισιδίας, ενώ η Αγία Πελαγία από την Αντιόχεια της Συρίας.

Η Μαρίνα γεννήθηκε σε ειδωλολατρική οικογένεια. Η μητέρα της πέθανε λίγο μετά τη γέννησή της και ο πατέρας της ανέθεσε την ανατροφή της σε μια χριστιανή γυναίκα. Μέσα από αυτή τη σχέση, η νεαρή Μαρίνα γνώρισε και αγάπησε τον Χριστιανισμό. Σε ηλικία 15 ετών αποκάλυψε στον πατέρα της την πίστη της, γεγονός που οδήγησε στην αποκήρυξή της και την απομάκρυνσή της από το σπίτι.

Η φήμη της έφτασε στον έπαρχο Ολύμβριο, ο οποίος διέταξε τη σύλληψή της. Όταν την αντίκρισε, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει να αρνηθεί τον Χριστό και να τον παντρευτεί. Η Αγία Μαρίνα, με αμετακίνητη πίστη, απαντούσε σε κάθε του πρόταση με τη φράση: «Είμαι χριστιανή». Ο έπαρχος, εξοργισμένος, διέταξε να την ξαπλώσουν στη γη και να τη χτυπήσουν άσπλαχνα με ραβδιά, μέχρι που η γη βάφτηκε με το αίμα της. Στη συνέχεια την κρέμασε και την φυλάκισε.

Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής της, σύμφωνα με την παράδοση, εμφανίστηκε μπροστά της ο διάβολος μεταμορφωμένος σε άγριο δράκοντα, προσπαθώντας να την τρομοκρατήσει. Η Αγία Μαρίνα προσευχήθηκε και ο δράκοντας μεταμορφώθηκε σε μαύρο σκύλο. Τότε, η αγία άρπαξε ένα σφυρί και τον χτύπησε στο κεφάλι και στη ράχη, ταπεινώνοντάς τον.

Όταν οδηγήθηκε ξανά μπροστά στον έπαρχο και διαπιστώθηκε ότι η πίστη της παρέμενε ακλόνητη, την έκαψαν με αναμμένες λαμπάδες. Ωστόσο, οι πληγές της έκλεισαν με θαυματουργό τρόπο, γεγονός που συγκλόνισε τους παρευρισκόμενους και οδήγησε πολλούς στη χριστιανική πίστη. Μπροστά στον κίνδυνο της διάδοσης του Χριστιανισμού, ο έπαρχος διέταξε τον αποκεφαλισμό της. Έτσι, η Αγία Μαρίνα έλαβε το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας.

Τα άγια λείψανά της φυλάσσονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη άλωση από τους Λατίνους το 1204 μ.Χ. Άλλες πηγές αναφέρουν ότι βρίσκονταν στην Αντιόχεια έως το 908 μ.Χ. και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Ιταλία. Σήμερα, τα λείψανα της Αγίας Μαρίνας φυλάσσονται στην Αθήνα, σε ναό αφιερωμένο στο όνομά της, ενώ η χείρα της βρίσκεται στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος.

Αγία Μαρίνα η μεγαλομάρτυς: Η πανέφημη νύμφη του Χριστού

Μεγάλη η σημερινή εορτή

Κάθε χρόνο, στις 17 Ιουλίου, μικρά χωριά και μεγάλες πόλεις σε όλη την Ελλάδα «ανασαίνουν» με την ευωδία της πίστης και της ελπίδας. Είναι η ημέρα που τιμάται η Αγία Μαρίνα, η νεαρή μάρτυρας της Ορθοδοξίας, γνωστή για τη θαυματουργή της παρέμβαση σε θέματα υγείας, ιδιαίτερα παιδιών, αλλά και για την προστασία από «κακά πνεύματα».

Πιστοί μιλούν για μικρά θαύματα που ξεπερνούν τις προσδοκίες. Κάθε ιστορία κουβαλά τη δική της συγκίνηση, ένα «ευχαριστώ» που μετατρέπεται σε λαμπάδα, σε τάμα, ή απλώς σε ένα βλέμμα προς τον ουρανό. Η πίστη γίνεται πράξη, και η πράξη γίνεται ελπίδα.

Στην Κρήτη, την Ήπειρο, τη Μακεδονία και στα νησιά του Αιγαίου, η μορφή της Αγίας Μαρίνας είναι πανταχού παρούσα — σε παρεκκλήσια χτισμένα πάνω σε βράχια, σε εικόνες στολισμένες με βασιλικούς, και σε μαρτυρίες για τη βοήθειά της. Πολλοί πιστεύουν πως η Αγία εμφανίζεται σε όνειρα ή αφήνει σημάδια: ένα άρωμα, μια απάντηση, ένα ανεπαίσθητο χτύπημα στην πόρτα της ελπίδας.

Οι γιαγιάδες λένε πως αν ένα παιδί έχει φοβίες ή ξυπνά τρομαγμένο τη νύχτα, η επίκληση στην Αγία Μαρίνα βοηθά. Κάποιοι φέρνουν τα βρέφη στο ξωκλήσι, κάνουν τον σταυρό τους και φεύγουν ήσυχοι — σαν να παρέδωσαν ένα μικρό άγχος στην προστατευτική της σκέπη.

Η Εκκλησία αντιμετωπίζει αυτά τα φαινόμενα με σεβασμό και διάκριση. Δεν τα χαρακτηρίζει «θαύματα» με την αυστηρή θεολογική έννοια, αλλά αναγνωρίζει την πίστη του λαού ως ισχυρό παράγοντα παρηγοριάς και ψυχικής ενδυνάμωσης.

Στις μέρες μας, όπου η καθημερινότητα τρέχει πιο γρήγορα από την προσευχή, η Αγία Μαρίνα υπενθυμίζει πως κάποιες φορές, ένα μικρό ανάβλεμμα πίστης, ένα «σ’ ευχαριστώ» ή ένα «βοήθα με», μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ίσως να μη λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά μπορεί να γαληνέψει την ψυχή.

Τα θαύματα της Αγίας Μαρίνας

Η Αγία Μαρίνα, προστάτιδα των παιδιών και σύμβολο ελπίδας για χιλιάδες πιστούς, έχει συνδεθεί με πλήθος θαυματουργικών επεμβάσεων σε όλη την Ελλάδα. Οι μαρτυρίες που ακολουθούν, αν και διαφορετικές μεταξύ τους, έχουν κοινό στοιχείο την πίστη και την ανακούφιση που προσφέρει η παρουσία της.

Στην Παναγία Θάσου, ένα παλιό ξωκλήσι αφιερωμένο στην Αγία Μαρίνα έγινε τόπος ελπίδας για μια μητέρα που έκανε τάμα για το παιδί της, το οποίο έπασχε από βαριά επιληψία. Άναψε λαμπάδα ίση με το ύψος του παιδιού και προσκύνησε την εικόνα της Αγίας. Λίγες μέρες αργότερα, η κατάσταση άρχισε να βελτιώνεται, και μέσα σε λίγους μήνες οι κρίσεις εξαφανίστηκαν.

Σε πολλά χωριά της Κρήτης και της Μακεδονίας, η Αγία Μαρίνα θεωρείται προστάτιδα των παιδιών από φοβίες, βασκανίες και απότομες αλλαγές συμπεριφοράς. Οι γιαγιάδες οδηγούν τα παιδιά στα ξωκλήσια της, κάνουν τον σταυρό στο μέτωπό τους και ψιθυρίζουν μια σύντομη ευχή. Πολλοί ντόπιοι αναφέρουν πως «το παιδί ησύχασε» μέσα σε λίγες μέρες, σαν να απλώθηκε πάνω του η γαλήνη της Αγίας.

Ενδεικτικά περιστατικά θαυμάτων

Στη Μυτιλήνη, μια νέα μητέρα που αντιμετώπιζε επιλόχεια κατάθλιψη και έντονη ψυχική αναστάτωση, είδε σε όραμα μια νεαρή γυναίκα να κρατά το μωρό της και να της λέει: «Δεν είσαι μόνη σου. Κράτα το φως». Το όραμα αυτό ερμηνεύτηκε ως παρέμβαση της Αγίας Μαρίνας και αποτέλεσε σημείο παρηγοριάς και ενίσχυσης.

Στη Σαλαμίνα, μια γυναίκα που προσπαθούσε να αποκτήσει παιδί επί δέκα χρόνια, έκανε τάμα να ανάβει καντήλι καθημερινά για σαράντα ημέρες στο ξωκλήσι της Αγίας. Λίγους μήνες αργότερα έμεινε έγκυος και βάφτισε το παιδί «Μαρίνα». Από τότε, κάθε χρόνο επιστρέφει στο ξωκλήσι για να ανάψει το κερί της και να ευχαριστήσει την Αγία για το «θαύμα» της.

Τέλος, σε ένα ορεινό χωριό της Ηπείρου, το 2020, μια οικογένεια ανέφερε ότι το παιδί τους διαγνώστηκε με καλοήθη όγκο στον εγκέφαλο. Μετά από προσευχή στην Αγία Μαρίνα και επίσκεψη σε εκκλησάκι της σε νησάκι της περιοχής, η επανεξέταση έδειξε υποχώρηση του όγκου. Η οικογένεια απέδωσε την αλλαγή στην πνευματική παρέμβαση της Αγίας.

Απολυτίκιον

Ἦχος πλ. α'. Τόν συνάναρχον Λόγον

Μνηστευθεῖσα τῷ Λόγῳ Μαρίνα ἔνδοξε, τῶν ἐπιγείων τὴν σχέσιν πᾶσαν κατέλιπες, καὶ ἐνήθλησας λαμπρῶς ὡς καλλιπάρθενος, τὸν γὰρ ἀόρατον ἐχθρὸν κατεπάτησας στερρῶς ὀφθέντα σοὶ Ἀθληφόρε. Καὶ νῦν πηγάζεις τῷ κόσμῳ τῶν ἰαμάτων τὰ δωρήματα.